pharmacy

رشته فارمسی دارای تاریخ‌چه‌ای طولانی و غنی است که به قرون گذشته باز می‌گردد. در زیر به برخی از مراحل کلیدی تاریخ‌چه این رشته اشاره می‌شود:

 

1. دوران باستان: استفاده از گیاهان دوایی و ترکیبات طبیعی برای درمان مریضی‌ها به دوران باستان برمی‌گردد. در تمدن‌های باستانی مانند مصر، چین و هند، دانشمندان و داکتران از گیاهان و مواد طبیعی برای درمان مریضان استفاده می‌کردند.

 

2. یونان باستان: در یونان باستان، هیپوکراتس به عنوان پدر پزشکی شناخته می‌شود و تأکید زیادی بر اهمیت دواها و تأثیر آن‌ها بر روی بدن انسان داشت. همچنین، داکتران یونانی مانند دیسکوریدس کتاب‌هایی درباره گیاهان دوایی نوشتند.

 

3. قرون وسطی: در این دوران، دانش فارمسی تحت تأثیر فرهنگ اسلامی قرار گرفت. دانشمندان مسلمان مانند (ابن سینا) در کتاب «قانون در طب» به بررسی خواص دواها و ترکیبات کیمیاوی پرداختند.

 

4. رنسانس: با آغاز رنسانس، علم کیمیا پیشرفت کرد و دانشمندان به کشف عناصر جدید و ترکیبات کیمیاوی پرداختند. این دوره باعث انتقال فارمسی از یک علم تجربی به یک علم علمی‌تر شد.

 

5. قرن 18 و 19: در این قرن‌ها، فارمسی به عنوان یک حرفه مستقل شناخته شد. تأسیسدواخانه ها و ایجاد انجمن‌هایفارمسی نشان‌دهنده رشد این رشته بود. همچنین، کشف دواهای جدید مانند آسپیرین و مورفین در این دوران انجام شد.

 

6. قرن 20: در این قرن، پیشرفت‌های چشمگیری در زمینهفارمسی و علوم مرتبط با آن صورت گرفت. ظهور دواهایکیمیاوی جدید، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و تحقیقات بالینی به توسعه این رشته کمک کرد.

 

7. قرن 21: امروزه، فارمسی به عنوان یک رشته علمی و حرفه‌ای مهم شناخته می‌شود که شامل آموزش‌های تخصصی، تحقیقات پیشرفته و نقش‌های کلیدی در مراقبت‌هایصحی است. همچنین، با پیشرفت‌های فناوری و علوم زیستی،فارمسیست ها نقش‌های متنوع‌تری را در زمینه‌های مختلف به عهده دارند.

 

به طور کلی، تاریخچه فارمسی نشان‌دهنده تکامل مداوم این رشته از تجربیات قدیمی تا دانش علمی مدرن است که همچنان در حال پیشرفت و تحول است.

اهداف رشته فارمسی شامل مجموعه‌ای از اهداف آموزشی، پژوهشی و حرفه‌ای است که به منظور تأمین نیازهای صحی جامعه و ارتقاء سلامت عمومی طراحی شده‌اند. در زیر به برخی از این اهداف اشاره می‌شود:

 

1. آموزش تخصصی: فراهم کردن آموزش‌های علمی و عملی لازم برای تربیت فارمسیست‌های ماهر که قادر به شناسایی، تجویز و مدیریت دواها باشند.

 

2. توسعه دانش دوایی: ارتقاء دانش و آگاهی در مورد دواها، ترکیبات کیمیاوی، مکانیزم‌های عمل آن‌ها و تأثیرات جانبی آن‌ها بر روی بدن انسان.

 

3. بهبود سلامت عمومی: ارائه مشاوره‌های دوایی به مریضان و جامعه به منظور ارتقاء سلامت عمومی و کاهش عوارض ناشی از مصرف نادرست دواها.

 

4. تحقیق و نوآوری: تشویق و حمایت از پژوهش‌های علمی در زمینه کشف و توسعه دواهای جدید، بهبود روش‌های درمانی و بررسی اثرات دواها.

 

5. مدیریت درمان: همکاری با تیم‌های صحی برای تعیین بهترین گزینه‌های درمانی بر اساس نیازهای مریض و شرایط بالینی او.

 

6. رعایت اصول اخلاقی: آموزش اصول اخلاقی و حرفه‌ای به فارمسیست‌ها برای ارائه خدمات با کیفیت و احترام به حقوق مریضان.

 

7. نظارت و ارزیابی: آشنایی با قوانین و مقررات مربوط به صنعت فارمسی و توانایی نظارت بر رعایت این قوانین در محیط‌های مختلف.

 

8. توسعه مهارت‌های ارتباطی: تقویت مهارت‌های ارتباطی فارمسیست‌ها برای تعامل مؤثر با مریضان، داکتران و سایر اعضای تیم درمانی.

 

9. پیشگیری از مریضی‌ها: آموزش روش‌های پیشگیری از مریضی‌ها از طریق مشاوره در مورد واکسیناسیون، تغذیه مناسب و استفاده صحیح از دواها.

 

10. توسعه سیاست‌های صحی: مشارکت در توسعه و اجرای سیاست‌های صحی که به بهبود دسترسی به دواها و خدمات دوایی در جامعه کمک می‌کند.

 

این اهداف نه تنها به ارتقاء کیفیت خدمات دوایی کمک می‌کنند، بلکه نقش مهمی در بهبود سلامت عمومی و کیفیت زندگی افراد ایفا می‌نماید.

رشته فارمسی یکی از رشته‌های مهم و حیاتی در حوزه علوم طبی است که به مطالعه دواها، ترکیبات کیمیاوی و تأثیرات آن‌ها بر روی بدن انسان می‌پردازد. فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند در زمینه‌های مختلفی فعالیت کنند. در زیر به برخی از ساحات کاری و شغلی برای فارغ‌التحصیلان فارمسی اشاره می‌شود:

 

1 . دواخانه ها: یکی از اصلی‌ترین محل‌های کار برای فارمسیست‌ها، دواخانه ها هستند. آن‌ها مسئول تجویز دواها، مشاوره به مریضان درباره مصرف دواها و مدیریت موجودی دواها هستند.

2 . شفاخانه‌ها: فارمسیست‌ها  در شفاخانه‌ها به عنوان متخصصان دوایی فعالیت می‌کنند و در تیم‌های درمانی با داکتران و پرستاران همکاری دارند تا بهترین دواها را برای درمان‌ مریضان انتخاب کنند.

3 . صنعت دواسازی:  در این بخش، فارغ‌التحصیلان می‌توانند در تحقیق و توسعه (R&D)، تولید، کنترل کیفیت و بازاریابی دواها مشغول به‌کار شوند.

4 . لابراتوارهای تحقیقاتی: بسیاری از فارمسیست‌ها در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی مشغول به‌کار هستند و بر روی کشف و توسعه دواهای جدید کار می‌کنند.

5 . آموزش و پژوهش: برخی از فارغ‌التحصیلان فارمسی ممکن است به تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی به‌پردازند یا در پروژه‌های پژوهشی شرکت کنند.

6 . نظارت: فارمسیست ها می‌توانند در سازمان‌های دولتی یا خصوصی به عنوان ناظر بر رعایت استانداردهای دوایی و ایمنی فعالیت کنند.

7 . مشاوره دوایی: برخی از فارمسیست‌ها به عنوان مشاوران مستقل یا در شرکت‌های مشاوره‌ای فعالیت می‌کنند و یا به سازمان‌ها و شفاخانه ها در زمینه استفاده صحیح از دواها مشاوره می‌دهند.

8 . توسعه سیاست‌های صحی : فارغ‌التحصیلان می‌توانند در زمینه توسعه سیاست‌ها و برنامه‌های صحی در سازمان‌های دولتی یا غیردولتی فعالیت کنند.

 

این رشته به دلیل تنوع بالای فرصت‌های شغلی، همواره مورد توجه قرار دارد و با توجه به پیشرفت‌های علمی و فناوری، نیاز به متخصصان فارمسی نیز افزایش می‌یابد.

انتظارات از فارغ‌التحصیلان رشته فارمسی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

1. دانش علمی و تخصصی: فارغ‌التحصیلان باید دانش عمیق و جامعی از علوم پایه (بیالوژی،کیمیا، فیزیک) و علوم دوایی (فارماکولوژی،فارمسی بالینی،کیمیایدوایی) داشته باشند.

2. مهارت‌های عملی: توانایی انجام آزمایش‌ها و تکنیک‌هایفارمسی در آزمایشگاه و دواخانه، شامل آماده‌سازی و توزیعدواها و بررسی کیفیت آن‌ها.

3. توانایی مشاوره: فارغ‌التحصیلان باید بتوانند به مریضان و دیگر اعضای تیمصحی مشاوره دهند و اطلاعات لازم را در مورد دواها، دوزها، عوارض جانبی و تداخلات دوایی ارائه کنند.

4. آگاهی از قوانین و مقررات: درک قوانین و مقررات مربوط به فارمسی، مانند قوانین مربوط به تجویزدواها و کنترل مواد مخدر.

5. مهارت‌های ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با مریضان،داکتران و سایر اعضای کادر درمانی.

6. تحقیق و توسعه: توانایی مشارکت در تحقیقات علمی و توسعه دواهای جدید، از جمله طراحی و اجرای مطالعات بالینی.

7. اخلاق حرفه‌ای: رعایت اصول اخلاقی در ارائه خدمات دوایی و احترام به حقوق مریضان.

8. آمادگی براییادگیری مداوم: به دلیل پیشرفت‌های سریع در علم فارمسی و پزشکی، فارغ‌التحصیلان باید آمادگییادگیری مداوم و به‌روز شدن اطلاعات خود را داشته باشند.

9. کار تیمی: توانایی کار کردن در تیم‌های چندرشته‌ای به منظور ارائه خدمات صحی جامع و مؤثر.

10. مدیریت: توانایی مدیریتدواخانه هایا واحدهایدوایی در شفاخانه ها، شامل مدیریت منابع انسانی و مالی.

 

این انتظارات نشان‌دهنده اهمیت بالای نقش فارمسیست ها در نظام سلامت و نیاز به تخصص و مهارت‌های متنوع در این حوزه است.